“Yetişmek” ne yorucu bir eylem. Bir annenin dilinin kıyısına en çok bu kelime uğruyor olabilir, elbette evlatlarından sonra. Ya da bir metropolde her gün toplu taşıma ile kaptı kaçtı oynayan bir çalışanın hayatında. Yetişmek yorucu, yetişebilmişsen varmak istediğin menzile. Ne mutlu yorgunluğu yanına kâr kalana!

Ne olabilir “yetişmek” fiilinin zıttı? Kurcalayalım zihnimizin kıvrımlarını birlikte… İlk anlamıyla düşündüğümüzde “Gecikmek” bizi bekler sözlüğün tozlu rafında. “Yetişememek” ya da “Gecikmek” yıpratıcı. Travmacıklar ordusu desek absürt mü olur? Ya da hepimizin hayatı “Travmatik Paradoks” desem… Ne diyor bu adam deyip yazıyı burada bırakır mısın, yoksa okumaya devam mı edersin, karar senin. Literatüre yeni bir iki kelime eklemiş olabilecek miyiz birlikte bakalım…

Ev işleri, çalışma hayatı, dini hayat, para, moda, diyet, spor, sosyal medyada takip ettiğimiz hayatlar, güncel teknoloji sendromu , bitmeyen ödevler, yeni nesil otomotlar, alışveriş çılgınlığı, enflasyon, düzelmeyen ekonomi, salgın, deprem, siyaset, sağlıklı beslenme, diziler, okul, dil öğrenme, sinema, tatil ve daha niceleri… Ben yazarken siz okurken yoruldunuz kanımca. Beynimiz ne durumda bu kadar düşünce içinde? Bilmiyorum bana mı öyle geliyor yoksa siz de bu çarkın içinde “Yetişemeyen’lerden misiniz?”…

Daha başka bir ifade ile, “Yetinemeyen” bu sebeple geciken ve eksik kalan, eksik kaldığını düşündüğü her şey için mini travmalar ile daha çok çabalayan, çabaladıkça azalan, azaldıkça geciken o paradoksun kurbanlarından mısınız ?

Hayat kısa. Ve her şeye yetişmek zorunda değiliz. Zamanı verimli kullanmak, yeni nesil yaşam sanatı olsa gerek. Biraz yavaşlamalı ve en çok neyi istediğine karar vermeli. Yapılacaklar listesini herkesin yaptıkları değil, senin en çok istediklerin ve seni en çok mutlu edecekler belirlemeli. Sınırsız yapılacaklar listesini sınırlı zamana sığdırmak zor. O halde okunmaya en layık kitabı oku, izlenmeye en değer filmi izle, görülmeye en özel yerleri gör ve yaşanmayı en çok hak eden insanlarla yaşa… Kısaca ıskalama hayatı… Şimdi derin bir nefes al ve hayatını yetişmek kuyruğunda harcamamak için, yetinmenin ve seçimlerinin ne büyük bir alan açtığını fark et hayatında.

Paradoksu kırmak istiyor musun?
Minik Serçe’nin de dediği gibi… “Yetinmeyi bilir misin?
Sana verdiği kadarıyla hayatın.
Belki bir harf hayatını değiştirmen için kâfi gelecek.
“Yetin(ş)”…