Bitmek tükenmek bilmeyen bir heyecan var içimde bu defa. Gitmek eylemi bile güzel gelir miydi insana döneceği yerde tutacağı bir el olduğunda? Ve güneş hangi tonda batardı sizin oralarda bizim oraları eklediğinde renk haritana?

Bir deniz ve eylemler ülkesi arası kalbine yolcu etmişim benli tarafları. Sürgün yerlerime açmış papatyaları küstürmeden toplayabilecek misin mağrur bakışlarınla? Bana sorarsan taç yaparım kalbine sarıları yaldızlı yapraklarından. Ve kağıtlara yüklerim gözlerindeki uzay boşluklarını. Ben ki karanlık bir gece de soğuk kum tanelerine fısıldamıştım bilmediğim adını ve hayalini yüklemiştim kayan bir yıldızın kuyruğuna senli kainatın.

Küçük kalbimin kıyılarına vuralı yıllar olmuş meğer habersiz zaman dilimlerinden. Şimdi bundandır tatlı telâşlarım, mâzur görmek düşer mi omuzlarına gözlerinde ki uzaya sürdüğüm bisikletimin korkak sallanışlarını...

Ben ise eminim seninle süsleyecek daha bitmemiş kitaplarım geleceğin raflarını.