Lavinya Dergisi

SEVGİNİN HAKİMİYETİ
Mehmet BOYACI

Kimseye sorma kimse bilmez bende ki seni, Yalnız sen okursun gözlerim de kendini..

Her şeyin en kötü gittiği zamanlarda çıkar karşına bazı insanlar. Öyle sözleri hayalleri vardır ki içindekileri okuyor gibi konuşur seninle. Bir bakışı ile seni düştüğün tüm bataklıklardan çıkaracak gibi. Bir dokunuşu ile hayatına bam başka bir boyut kazandıracak sanki. Seni çok üzmüşler gel omzumda ağla diyenler de var, bunu bir bakışı ile hissettirenler de var. İnsanın ömrüne yazılanı bilmesi imkansızdır belki ama gözlerinin bir tek gözde mühürlendiğini bilir insan. Çünkü gözler konuşamaz ama konuşmadan anlatır bütün duyguları. Göz dili diye bir dil olsa gerek. Tıpkı gönül dilinin varlığına inandığımız gibi ona da inanırız. Biz sevmeye ihtiyacı olan insanlar topluluğu olarak her güzel söze inanırız. İçinde sevgiye dair kırıntıların olduğu her şeyi severiz. Sevginin hakim olmadığı yerlerde de sevgiden bahsedip sevgiyi anlatırız ki kimse bu güzellikten mahrum kalmasın diye. Yani bizim tek derdimiz dünyada sevgiyi hakim kılmak. Tek bir kalbin bile üzülmesini istememek bizim isteğimiz.