Hayal kırıklığını bilir misiniz? Hani şu hayallerin kırık camlar arasında asılı kaldığı parçalanmış umut tanelerini… Hayallerin uğramaktan en çok korktuğu ama bazen varmak zorunda olduğu o durağını… Bir umutla başlayan yolculuğun bitiş noktalarını... Özenle büyüttüğümüz, gökyüzünde özgürce uçsun diye savurduğumuz tane tane hayallerin cansız uzanışlarını… Bilir misiniz? Bir bitiş noktasıdır hayal kırıklığı. En çok da, hayalleriniz azaldığında vurur sizi. Tutunduğunuz dal tükendikçe, daha da çok sarılırsınız o dala. Sanki daha sıkı tutununca tükenmeyecekmiş gibi. Öylece asılıyken, çatırdamaya başlayan sesin getirdiği umutsuzluk tüm bedeninizi sarar. İşte bunun adı hayal kırıklığıdır. Unutmamak gerekir; hayatta her şey bizim istediğimiz gibi gitmez. Bazen rüzgâr tersine eser ve gemimizi bizim istediğimiz yönün ters istikametine doğru sürükler. Bu durumda yapılması gereken gemiyi tekrar geriye getirmek ve yeniden istediğimiz yöne doğru hareket etmeye çalışılmaktır. Yol istediğiniz gibi gitmediğinde yoldan çıkmak tercihimiz olmamalıdır. Böyle bir durumda pes etmeden çalışmaya ve ulaşmak istediğimiz şey için mücadele etmeye yeniden devam etmeliyiz. Dünya her zaman rengârenk değildir. Ama biz gri bulutların ardından gökkuşağının çıkacağını bilmeliyiz.