Lavinya Dergisi

VEFA
Öykü KUCUR

Çiçeklerin açtığı yerde umutlar; kitapların olduğu yerde yarınlar yatar.

Günümüzde vefalı kişilerin sayısı azalmaya başlamıştır. Bazı insanlar ilişkilerini sadece çıkar üzerine kurduğu için karşısındaki kişinin duygu ve düşüncelerini hiç önemsemeden vefasız olabiliyor. Vefalı bir insan, asla sevdiği insanları üzmemelidir. İnsan olarak şu hayatta başımıza her şey gelebilir. İşte böyle sıkıntılar içinde yüzerken bize destek olan kişilere vefa borcumuz oluşur. Onlara karşı vefalı davranmak gerekir. Araya ayrılıklar girse, çok uzun zaman geçse de onları arayıp sormalıyız, bazen ziyaret etmeliyiz. Aramızdaki bağı kesmemeliyiz. Böyle yaparsak vefalı bir insan oluruz. Vefa, insana mutluluk sağlayan erdemlerden biridir. Vefa dostluk demektir. Vefa, gönül kazanmak demektir. Böyle güzel bir tavrı göstermek de tabii ki insanların kalbini kazanmayı sağlar. Vefalı olan kimseler toplumda daha çok kabul görür. Vefasızlık ise insanların birbirinden uzaklaşmasına yol açar. İnsanların içindeki vefa duygusu daim olmalıdır. Yanımızda baktığımız köpeğimiz dahi sahibine vefalı olurken insanlar neden vefasız olur? Keşke ilişkiler çıkar üzerine kurulmadan devam etse, keşke insanlar birbirini sadece insan olduğu için sevse… Çünkü kişiyi değer verdiği için sevse hayat daha güzel vefa daha çok olur. İnsanı, insan olduğu için sevelim. Bize yapılan iyiliklere asla kayıtsız kalmayalım. Bizim her anımızda yanımızda olan insanların her zaman yanında olalım.