Lavinya Dergisi
GÖZ KIRPIMINDA AN!
Mehmet KEKEÇ
Tutsak kaldı dudaklarının arasında, Yüreğinin esaretinden kurtulamayan Seni Seviyorumlar.
Mavi ışıklar yakaladım saçlarından sızan
düşlerin artardı hayal soframda
bakışlarım hep misafir
ben hep aç kalırdım sana...
Gerçekleşmeyecek kadar sıradan isteklerim
bozuk saat bile değildi gözlerin
günde bir kez olsun,
beni göstermedin...
Seni saymak,
sonsuza dek sürecek bir eylemin cesaretinde erimek
rakamlarım yorgun seyyah olurdu sokaklarında dolanan, varlığından çoktun
habersizdin her şeyden,
oyuna dalmış çocuktun...
Di-li geçmiş zamanla çekimledim acının ilk harfini
geçer dedim zamanın, geçmedi.
Miş-li geçmiş bir rüyanın kapısında sefil
yoktu gerçekleşme ihtimalin
ben karınca sen fil
masallarda rastladım hep sana
okunmadım...
Gemici düğümü ile bağlanmıştım
habersizdi ellerin, gülüyordu parmakların
tadardı ekmek dişlerini,
dolardı saçların kaderimi
kahkaha yüzünü seçerdi teneffüs aralarında
havaya karışırdı nefesin,
alırdım her solukta içimden geçtin de
bilmedin...
Kaç göç, gözlerimin göçebe hayatında
mesafemi bin fersah derinliğine çeken
gönlümün toprağına can suyu
isminin harflerine yerleşen kuğunun dansı
gözlerinin buğusuna akan saydamlık
mekâna hapsedilen fasıl
ve kimsenin duymadığı müziğin ritmi
sonu gelmiş dünyanın umudu gibiydi
seni bir göz kırpımında an'dım
görmedin ...