Lavinya Dergisi
GERÇEK DE NEYMİŞ?
Alev YALÇIN DELİTUNA
Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek, Dengesini yitiren evrenle bir olup gönlünü eylemek…
Gerçeğin hayalle birleştiği o yerde,
İmkansızlığın verdiği hakikatle,
Belki bir sahil şehrinde,
Belki sıradan, köhne bir kahvede,
Bekliyor olacağım seni sevgili.
Gerçek de neymiş?
Hayali çürüten bir zehirmiş,
Sevda imkansızda gizliymiş.
Zehir de versem içer misin?
Şerbetmiş deyip kafana diker misin?
Hadi her şeyi geçtim de,
Korkmadan ince bir köprüden,
Benimle bu meyil yolundan geçer misin?
Sonra ağlayıp, sızlanmak yok
Canım çok yandı deyip
Yarı yoldan dönmek hiç yok!
Benim yollarım dikenli,
Acıtır ayaklarını, kanatır dizlerini
Sol yanım hep yaralı,
Üşütür düşlerini, yorar benliğini
Hadi her şeyi geçtim de,
Bedenini çürüte çürüte
Canının acısını duymadan,
Yine de elimden tutup,
Benimle bu seyir yolundan geçer misin?