Lavinya Dergisi
KAR TANESİ
Bedire AKARAY
Ve akıl sessizce kalbin bagajına saklanır. Yakalanmadan geçebilsin diye dua eder dünyanın sınırından.
Ben bir kar tanesiyim
Annem Leydi Bulut
Güneş üvey teyzem
Babam yosunsuz göl
Ben bir kar tanesiyim
Neyi eritemezsem onu severim
Mutmain olamam pamuklara sarılıyken
Çatısız topraklar benim asıl evim
Ben bir kar tanesiyim
Ay’a rengini ben verdim
Onun ak yüzünü görünce
Güneş kızıl kaşlarından utandı
Üstüme annemsiz yazları saldı
Ben kışa kaldım kış bana
İki dünya arasında baş başa
Ben bir kar tanesiyim
Ruhumda kanadı kırık uçaklar
Kalbim yeşil güllerden korkar
Nazlı nazlı dökülmeme aldanmayın
Her yaraya en ucuz yorgan benim
Ben bir kar tanesiyim
Biraz soğuğum biraz lacivertim
Yukarıdan her şeyi görüyorum
Geoit kafatasıma sığmıyor beşgen beynim
Gırtlaksız yanardağlarımla laflıyorum
Ben bir kar tanesiyim
Ne öğlede ne zeminde yanmıyorum
Çölden daha kumsuz
Baldan daha sıcak
Ah rengi tenine
Ancak değdiğimde çözülüyorum
Ben bir kar tanesiyim
Uçlarımda düşüntüler
Karnımda susamlı aynalar
Bahçene ejderha tüyünden duvarlar örmek istiyorum
Nursuz ateş siyah ateş seni saramasın diye
Gözbebeklerine kelebek gibi konmak istiyorum
Görenler çiçek sanıp da koparamasın diye
Güneş çıktığında kirpiklerinden süzülüyorum
Ellerindeki sapakları özlüyorum
Güneş donduğunda yakana daha sıkı sarılıyorum
Güneş ölür
Çekirdeğimde cehennem dumanı
Ben bir kar tanesiyim
Ay doğrulduğunda sana iniyorum
Ay solduğunda arkandan geliyorum
Ama Ay uyur
Su uyur
Ben uyumam
Ben bir kar tanesiyim
Seher vakti alnımdaki takvimi öpüp
Yorganımı ayaklarıma göre uzatır
Umuttan pembe ekmekler örüp
Aklımı kucaklarına gizlerim
Kahkahaların göğsümde emeklerken kimse bakmaz
Senin kış olduğunu dünya âlem görür
Benim kim olduğumu evimin kapısı dahi bilmez
Ben bir kar tanesiyim