Lavinya Dergisi
KENDİNE İYİ BAK…
Mehmet YILDIRIM
Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Geri gelmeyecek olanı özler hep insan
Geçen zamanı
Kaçan fırsatları
Giden anıları
Yaşanmışlıkları, yaşanamamışlıkları…
Öyle bir çıkmaz ki bu çemberAnın içinde bilmediğin kıymeti
Anı kaybettiğinde anlarsın
Yürüdüğün yolun güzelliklerini
Ancak ileriye varınca fark edersin
Yaşamak o denli zor bir denklem
Bazı şeyleri çıkardıkça
Katlanır kaybettiklerin
Bazı şeyleri böldükçe çoğalırsın
Sevgi karşılıklı oldukça anlamlıdır
Aşk başlı başına bir devrim
Yeniden sevelim öyleyse birbirimizi
Ne dersin?
Büyük bir cesaret ister bu başlangıç
Zor zamanlar zor kararlar istermiş
Zorluğa ne denli varsın benimle
Görelim öyleyse
Durmayalım öyle uzaktan uzaktan
Kokunu hasretle öpüyorum burdan
Boynuna sarılıp saçlarını bile seviyorum
Bilmezsin sen beni
Zaten hiç sevmedin
Öyle değil mi?
Öyleyse şayet unut gitsin söylediklerimi
Bir anlamı yok
Yarım kalmış şarkılar gibi
Söylenirim ben kendimce
Kendi notalarımla
Sen alışık olduğun dağın rüzgarında savrulmaya devam et
Nasılsa karşılaşırız yine bir fırtınada
O zamana kadar yaşa güle oynaya
Ağır aksak
Benden buraya kadar
Kendine iyi bak…