Lavinya Dergisi
YAPBOZ
Vildan ÜLKER
En güzeliydi belki de umut edebilmek, hayatın karmaşasında umut ile kalbi dinginleştirebilmek...
Verdiğimiz kadar istedik
Karşılıksız olurdu hâlbuki sevgi
Sevmeyi bilmeyen biri
Karşılık beklemeden sevmeyi nereden bilsin?
Kaç bilinmeyenli denklem bu
Kaç tane hesap kitap tutmalı
Kaç hata daha yapılmalı
Kendimizi bulmak uğruna
Hani bir yangındı bu
Hiç sönmeyen
Hiç sönmeyecek zannettiğimiz
Şimdi birden bire küle döndü o yangın
Bin parçalı yapbozun
Bir parçası kayboldu
Eksik parçalı bir yapboz hiç tamamlanmazmış
İlelebet yarıda ilelebet yarım
Öylece eksik kalırmış.
Tıpkı sen ve ben gibi,
Tıpkı “biz” gibi…