Lavinya Dergisi
AŞKIN MEŞK HALİ…
Mehmet YILDIRIM
Ben zerre koymamışken ağzıma bu meretten, Neden bu kadar sarhoşum şehrinde, Aşkından mı? Yoksa vuslata kavuşmayan bakışlarından mı?
Garip bir duygusun içimde beslediğim
Ya kendime işliyorum seni azar azar
Ya sen oluyorum günden güne
Nasıl bir güzellik bu sende ki bilmem
Deli ediyor beni bu hızlı adımların benden kaçar
Kırılmış dökülmüş içimde sağlam kalan bir kaç parça
Onlardan biri sensin
Biri sana dair umutlar
Ya kendimi toplayacağım bu gidişle
Ya seni dağıtacağım en derinden
Yok olacağız birlikte
Var olmak için en baştan
Yeniden başlamak bu kadar zorken her şeye
Yine de göze alıp seninle olmayı
Ölmeye tercih edecek gibiyim
Böyle de sevdirdin kendini bana
İnsan bu cani, cehalet dolu dünyayı sever mi?
Seviyormuş işte
Şimdi geç karşıma otur
Sen çay iç
Ben sana demleneyim
Olmuyor böyle uzaktan ve soğuk
Sıcak bir şeyler olsun aramızda
Mesela bakışlarını bırak masanın bir kenarına
Biraz gülüşünden iliştir
Çokça öp mesela çay bardağını
Sonra yeniden başlayalım konuşmaya
Sen oldurdukların bahset
Ben olduramadıklarımdan
Nasılsa yine uzun uzun ben konuşacağım masada
Gece uzun hem
Biraz da şarabımız var
İkimizde sarhoşuz belki
Yahut ikimizde diri ve aklı başında
Her hâlükârda karşı karşıyayız seninle
Ya bu düğümü çözeceğiz en karmaşık yerinden
Ya bir düğümde biz atacağız
Kalmayacak böyle yarım
Bu gece bir şeylerin miladı olacak
Ben yeniden başlayacağım bir şeylere
Dünyayı sevmeye
Yahut ölmeye…