Lavinya Dergisi

BE ADAM!
Alev YALÇIN DELİTUNA

Ne güzel şey yalnız olmadığını bilmek, Dengesini yitiren evrenle bir olup gönlünü eylemek…

Ben gönlümün girizgahlarında, Sana gül bahçeleri vaat etmedim, Kandırmadım seni allı pullu cümlelerle, Sen dikenlerimi sevdin benden önce, Yüzüm suyum hürmetine dayanmadın, İçinde açtığım yara bere izlerine. Sen imkansızı gördün bende, Bile isteye düştün, benim karanlık mabedime Kendini zindanlara attın da bana mısın demedin, Şimdi ne oldu da el kapılarından toplar oldum seni? Bitkinim be adam çok bitkin, Kendimi sende bir bulup bir kaybetmekten, Bu kaybedişlerin altında ezilmekten, Suskunum be adam çok suskun, Yalnız sana nasıl sevdalı olduğumu, Boğazımda düğüm düğüm tutmaktan, Mahcubum be adam çok mahcup, Yüzüm al al yanarken, İki elimle tutup saklıyor olmaktan… Seni seviyorum be adam, Halimden anlamayan bir senle, Nasıl savaşılır başa çıkamazken, Katlime ferman verdiğin ne varsa, Diriltip diriltip tekrar öldürecek kadar, Dikenlerim sana batacak korkusuyla, Seni her sarıp sarmalamak isteyişimde, Kollarımla koca bir boşluğu tutacak kadar…