Bir masal yankılanır çoğu zaman kulaklarımda. Belki bazıları çok iyi bilir belki kimseler bilmez. Oysa çok klişedir başı sonu bu masalın tıpkı hayat gibi. Hatta sonu belirsizdir. Bazılarına göre küçük kara balık özgürlüğüne kavuşur bazılarına göre ise hayattan silinir. Yolunu kaybeder ve masal burada biter.

Özgürlük nedir peki? Bir var olma savaşı mıdır ya da insanın kendisiyle olan bitmek bilmeyen kavgası mı? Bir alev gibi yanmak mıdır birinin yüreğinin en içinde… İnsanoğlu böyledir işte… Düşünceler dehlizinde kaybeder çoğu zaman kendini. En ufak şeylerden bile büyük anlamlar çıkarmaya çalışır çoğu kez. En sonunda ise işte o en görkemli anda ya kendini yakar o ateşle ya da karşısındakini. Tam da o vakit içindeki küçük kara balık göğe çıkarır başını. Öyle asi öyle mağrur…

Şimdi söyleyin bana bütün kötülükler son bulduğunda masalları anlatan nineler sustuğunda kara balıklar yaşayacak mı ?