Yüzüm kırık aynalar pazarı Ne yana baksam karamsarlık dolmuş ceplerime Kirpiklerime kadar acı duvarları örmüş yaz Eski aşkları uykulardan koparsam Camlar başka bir konu açar mı bilmem Mademki yoksun silinen yollarda bile Yaralanırım kalabalığın gölgesinde Akşamlar unutma mevsimi olmuş herkese Gözlerim duygulardan oyulmuş bir devir Emeğin çağrısı alnım, büyüyor terimle İnanmıyorum ki her şey denizlerden kopsun Harfler her devrin yabancısı olur, Sözler anlaşılmıyorsa eğer. Korkulara kapalı ellerimde duruyor, Yarım kalmış gün batımları. Suskunluğum kuşları kıskanma saati Mermeri eriten bir boşluk sabırsızlığım Atların koşu mevsimi bulutlar sarmalı dolanıyor Yıkılan zamanlarımın etrafında Hangi cepheyi açmadı ki umarsız bir gülüşün Fesleğenin kuruduğu gün ömrüme büyük bir ağrı Hiçbir avaza sığmıyor ormanın sessizliği Yine de senle seyredilir gölgelerin dansı Biliyorum gelecek ürkütüyor silahları bile Toprak uçları suda ölüyor Tozlar kayboldu rüzgarın dişlerinde Yine de doymadı geçmişe susamış karanlığım Bırakın dağları ısınsın kuşların buluşmasından Tarlada yarım kalmış ekinler Güneş esirgemiş gövdesini sergilemeyi Ve insan azalıyor yasalar çoğaldıkça Ufuk çizgisine varmıyor karanlık Her şey uzayan bir masal gibi uykuda Fakat biz direne direne büyüttük vakitleri Güneşi öpe öpe çoğalttık hiçliğin müziğinde Sesimiz yeşerdi ölmekten yorulan meydanlarda Artık sessizliğe kapattım seni Usulca yaşlanıyoruz bir köşede