Yüzünde bir yaşama ordusu görüyorum Sokağa açılan ilk pencere gülüşün Sana baktığımda ağlayan çocuklar susuyor Depremde ilk kurtarılacak ellerin olmalı Ağaçlar toprağı özlüyor göğe büyürken Yağmurun yaşı kaç nehrin içinde Ve bilin ki her şairin mutfağında aşk var Parmaklarını as çamaşır iplerine Asfalt vakitlerinde örülmüş saçların Sırrımız dökülüyor sarmaşıklara Güneşe çevir ömrümü Büyüsün çocukken sevinmeyen ağzım Sen gizi gizli başlıyorsun içimde Kim aşktan sağlam çıkacak bir gün Herkes kendinden içeri Başka dile çevrilmiyor ayrılık Y harfi seni çok seviyyyyyyyyyyyyyyor