Yok saymışız gençliğimizi. Birbirimize yabancı olmuşuz. Hevesimiz kalmamış yaşamaya. Muhtaç olmuşuz biraz heyecana, ufak bir sevince. Eskiden çilekli pasta yerdik seninle, sihirliydi belki de o zamanlar. Lise yıllarımızın en tatlı pastasıydı. 

Şimdi küflendi raflardaki pastalar. Kaybolduk hayatın telaşında. Özledik küçük hediyeleri, bir saklambaçta kaybettik küçüklüğümüzü. Ne sesimizin, ne de sabrımızın eski tınısı kalmadı. Hayat seni epey yıprattı. Mavi gökyüzümüze karanlık çöktü.

Hatırı var içtiğimizi kahvelerin

Acıdı pastalar halimize

Tınısı vardı hayat şarkımızın

Şimdi matem kokuyor