Lavinya Dergisi
"YALNIZ SÖNMEK"
Gamze ÖZKAN
Ya gökkuşağı olup süzüleceksin mavide ya da hapsolacaksın karanlığında. İçindeki özgürlüğü, hayalleri ve sonsuz olasılıkları yalnızca sen biliyorsun.
Bırakmak istiyorum her şeyi.
Geceyi gündüze çevirmeyi,
Gündüzü insanlara anlatmayı,
İnsanları kendi içlerine döndürmeyi...
Bir çocuğu annesine teslim eder gibi
Teslim etmek istiyorum yalnızlığımı.
Denizi dalgalara,
Kumları çakıllara…
Kör karanlıkları usulca alıp
Bir kenara bırakmak.
Sessizce, gürültüsüz.
Bir daha dönmemek üzere.
Çok yandım ben,yalnız yandım.
Çok içimden, içime yandım.
Bu sefer,
Yalnız sönmek istiyorum.
Ne su, ne ses, ne söz
Karışmasın bu ateşe.
Ateşimle kurutmak istiyorum denizi.
Bir daha dalga da olmasın,
Serinlik de.
Kumları öfkemle savurmak istiyorum.
Kırmak istiyorum içimde biriktirdiğim
Her masum inancı.
Ama yine de…
Gülmek.
Dişlerimi sıka sıka,
Gözlerim dolu dolu…
Çünkü bana düşen bu:
Ölmek biraz,
Ama hep gülerken.
Hiçbir yara göstermeden,
Hiçbir gözyaşını teslim etmeden…
Bir daha sevilmemek değil korkum,
Bir daha kendimi bile sevmemek.
Bu yüzden
Son bulmalı ateş