Bir kadın uyuyor mışıl mışıl,Canıyla beslediği umutları çıkıyor keseden.Gözlerinde bir gölge,İçinde yılların hayali,Bir hayatın izleri,An...O an...Kapıda bekleyen bir baba,Bir umut, bir bekleyiş,Bir nefes daha. Yanında bir can var,Nefes almak için çırpınan,Ve annesinin son nefesiyle,Bütün evren
Gamze ÖZKAN
Yazmak, hep içimde bir çağrıydı; kelimelerin büyüsüne kapılmak ve ruhumu bu büyüyle şekillendirmek… Hayattaki tüm duvarları şiirle yıkayıp ,anlaşılma yolunda kalemimle koca adımlar çizmek benim ruhumun yankısı. Okuyanlara duygudaşlıkla yoldaşlık yapmak isteyen biri.
Ya gökkuşağı olup süzüleceksin mavide ya da hapsolacaksın karanlığında. İçindeki özgürlüğü, hayalleri ve sonsuz olasılıkları yalnızca sen biliyorsun.
Lavinya Dergisi
Yazarlarımız
Şiir
ED
Zehir olsa dudaklarından akan şu bal,Çiçeği benim yüreğim,Düşünüyorum ne kadar sevmiş olabilirim,Senin için dikensiz olacak kadar. Bir anımsan, bir bakışın bile yetse,Her şeyin anlamı değişir seninle,Ruhumda açan her çiçek senin için,Gülüşünle solan, umutla yeşeren. Bazen sessizliğin en de
Şiir
BEN ÖLÜRSEM
Ben ölürsem, Ağlasın herkes,Karıştığım topraktaKimin ekini,kimin tohumu,Kimin çiçeği olduysa,Herkes ağlasın.Yaşarken sevmediler beni,Kimse ağlamadı gittiğime,Gözyaşlarımı bulutlara sakladım bende,Desinler, ’’O da kendi içini yedi,Herkes onu ezdi çiğnedi.’’Bedenimi son kez yıkayan O da ağlasın.Düşüns
Şiir
GÖZYAŞIYLA SULANMIŞ
Şimdi toprağımda yaşlı çiçekler büyüyor,Gözyaşlarımla sulanmış kökleri…Ben hâlâ buradayım,Eksik, yaralı ama hâlâ tutunan. Bir çığlık gibi açtım geceye,Sessiz, kimseye değmeden.Kırıldım bin parça,Toplayanı ben olmadan. Bir zamanlar güven derdim,Adını bilmeden verdiklerime.Oysa en derin ihan