Bir kadın uyuyor mışıl mışıl,Canıyla beslediği umutları çıkıyor keseden.Gözlerinde bir gölge,İçinde yılların hayali,Bir hayatın izleri,An...O an...Kapıda bekleyen bir baba,Bir umut, bir bekleyiş,Bir nefes daha. Yanında bir can var,Nefes almak için çırpınan,Ve annesinin son nefesiyle,Bütün evren

Zehir olsa dudaklarından akan şu bal,Çiçeği benim yüreğim,Düşünüyorum ne kadar sevmiş olabilirim,Senin için dikensiz olacak kadar. Bir anımsan, bir bakışın bile yetse,Her şeyin anlamı değişir seninle,Ruhumda açan her çiçek senin için,Gülüşünle solan, umutla yeşeren. Bazen sessizliğin en de

Ben ölürsem, Ağlasın herkes,Karıştığım topraktaKimin ekini,kimin tohumu,Kimin çiçeği olduysa,Herkes ağlasın.Yaşarken sevmediler beni,Kimse ağlamadı gittiğime,Gözyaşlarımı bulutlara sakladım bende,Desinler, ’’O da kendi içini yedi,Herkes onu ezdi çiğnedi.’’Bedenimi son kez yıkayan O da ağlasın.Düşüns

Şimdi toprağımda yaşlı çiçekler büyüyor,Gözyaşlarımla sulanmış kökleri…Ben hâlâ buradayım,Eksik, yaralı ama hâlâ tutunan. Bir çığlık gibi açtım geceye,Sessiz, kimseye değmeden.Kırıldım bin parça,Toplayanı ben olmadan. Bir zamanlar güven derdim,Adını bilmeden verdiklerime.Oysa en derin ihan

Benim çiçek bahçemdeki her renk sendinRüzgarda dans eden kelebekler,Hepsi senin adını fısıldardı rüzgâra.Uyanırdı solmuş yapraklar dokunuşunla.Yaşam tek bir nefes kadardır…Doğduğun ve öldüğün an arasındakiTek bir fısıltı kadar kısa.Adı olmayan, sesi olmayan,Ama umudu olan bir bağ…sensin.Sensiz geçen

Bir liman aradım,Fırtınaların içinde, kaybolmuşken,Kıyısında huzur bulurum umuduyla,Ama en çok o an,Denizin karanlıklarına çekildim.Dudaklarımda bir söz vardı,Beni anlamayan birine,Ben her kelimemde seni beklerken,Sen kelebeklerin peşinden sürükleniyordun.Ben gözlerimdeki yağmurlarla kaybolurken,Sen

Bırakmak istiyorum her şeyi.Geceyi gündüze çevirmeyi,Gündüzü insanlara anlatmayı,İnsanları kendi içlerine döndürmeyi...Bir çocuğu annesine teslim eder gibiTeslim etmek istiyorum yalnızlığımı.Denizi dalgalara,Kumları çakıllara…Kör karanlıkları usulca alıpBir kenara bırakmak.Sessizce, gürültüsüz.Bir d

Canlar derin yerdeSuskun bir kuyunun kıyısındaNe bir çığlık sarar boşluğuNe de yankı bulur kendine sığınacak duvar.Bir gül dalı dokunur usulcaKararmış toprakların sırrınaBir an hatırlar kendini insanYitirdiği yerin tam ortasındaBir gölge yürür düşlerimdenGöğsümde eski bir sancı gibiBen seni anladım

Aklıma gelmeyecek şeyleriÖnce bir fısıltı gibi düşlüyorsunHiç bilmediğim sokaklara davet eder gibiGözlerimin önüne hayaller seriyorsunO hayaller ki birer düş değil yalnızcaGerçeğe kurduğun ince köprülerBen daha adını koyamadan duygularaSen çoktan yüreğime izler düşürürsünSessizliğimin kıyısında açıy

İkimiz de çocuktuk,Bir salıncakta zamanı unuttuk.Avuçlarımda gizlediğim taşlarlaSenin yollarına döşediğim yolları,İçimde ektiğin hüzünleTutup ellerini yürüdümBen seni büyüttüm mü, bilmem.Belki saçını ördüm rüzgâra karşı,Belki gece oluncaMasallar uydurdum uykusuzluğuna.Ama sen… OKUMAYA DEVAM ET

Sen gönlünü öldürmeYol uzun, gurbet derinTaş da susar zamanlaDert de geçer, serin serin Bir sandım, kırıldı taşMeğer içi dolu hüzünTaş sandım, suya döndüAktı gitti her bir gün Azaldım, sustum içtenEksildikçe yandım benNe ben kaldım içimdeNe de sözde bir beden Toprak adımı sildiGönül s

Beni gör diye çabaladımDuy diye yıprandım benBeni almadığın kalbindeNice yabancıyla tanıştım Gözlerin bakarken yalandıSözlerin hep başkasınaydıBen seninle yanarken içtenAteşin başkasınaydı Bir gece döndün yüzümeBir gece döndün sırtımaSevdanı çok gördün banaSarılmak düştü kırıklığına G

Bir odanın duvarı gibi sustum yıllarca.Tezgâhta unutulmuş bir fincan,dudak payımı saklıyordu sessizce.Çatlamış tabakların kenarında annemin gençliği soldu,benim çocukluğum isehalının tozuna karışıp kayboldu.Aynaya eğildim,her defasında yabancı bir yüz baktı bana.Saçlarımı taradığımdagözlerimin dibin

Denizin ortasında zaman çökmüş,Mavi gölge sessizliğiyle dalgalanıyor.Kırmızı bir alev asılı,Uyuyan ufukların üzerinde titriyor.Hiçbir rüzgar dokunamıyorGeçmişin izlerine;Gökyüzü, denizle birleşmiş bir sır gibi,Karanlığın içinde nefes alıyor.Kırmızı hâlâ kırmızı,Bir fısıltı gibi:“Her sona rağmen bir

Bedende yazılı, sessiz yaralarTenin hatırası, eski defterlerBir iz kalır yıllar, bir iz kalır anlarHer çizgi kanar, susar hecelerBedende yazılı, sessiz yaralar Geceler çöker omuzlarımızaUyur şehir, uyanır sancılarKalbin çırpınır, sığmaz avuçlaraBir bakış yeter, yıkar duvarlarGeceler çöker omuzl