Lavinya Dergisi
YALNIZLIK
Esra YILMAZ
Öyle bir farkındalık ki, bir yanı delilik diğer yanı ise dahilik. Sahi ben hangi yanına savruldum sonunda.
Savruk ve yorgundu hayalleri.
Bakışları mahzun, gülüşü hep yarım…
Eksikti hep bir yanı;
Göğsünün tam ortasında, yerine sadık bir boşluk…
Soğuk, inatçı ve hep var olan.
Sanki yıllar öncesinde buruşturulup atılmış…
Üstü karalanmış bir kâğıt gibiydi;
Ne devam edebiliyor,
Ne de geriye dönüp kendini yeniden yazabiliyordu.
Çöldeki serap misaliydi umut onun için;
Tam ulaştığında aslında yok olan bir toz bulutu.
Nerede kopmuştu ipleri, bilmiyordu.
Çehresi ilk ne zaman asılmıştı, hatırlamıyordu.
Bu akıntıda nereye sürükleniyordu, çözemiyordu.
Yalnızlığın derin kuyusunda;
Sessizliğinin gürültüsüyle,
Hayallerinin keskin kırıklarıyla,
Sevgiye özlem duyan gözleriyle
Ve tüm yarım kalmışlığıyla bekliyordu.
Öyle sessiz…
Öyle sebepsiz…
Öyle yalnız.