Sabretmek çok zor ama dayanmalıyız. Dayanmaya devam etmeliyiz ve sonunda istediğimiz yere ulaşacağımızı bilmeliyiz. Bir şeylerin güzel olacağına inanmalıyız. Her anımızın iyi olacağını düşünmek isteriz fakat içten içe hepsinin iyi olamayacağını biliriz. Olumsuzluklardan ne kadar yararlanırsak bizim

Kabullen acıyı,Kabullen ki güneşin doğsunSev hayatı,Sev ki çiçeğin açsın. Unutma, sana ihtiyacı var dünyanın.Seversen büyür,Bakarsan güler,Sarılırsan ısınır. Dönme sırtını umuda.Kafanı kaldırdığında o orada.Hikâyeni tamamladığındaYüzünde bir tebessüm olsun

Bazen kendinizi bir kuyunun dibindeki taş gibi hissedebilirsiniz. Hayatınızın hiçbir zaman yoluna girmeyeceğini düşünüyor olabilirsiniz. Belki de hayatın sadece size zorbalık yaptığını düşünüyorsunuzdur. Fakat size zorluk çıkaran asıl şey hayat değil aynada gördüğünüz kişidir. Hayat bazen bazı kapıl

Neden gülmüyor yüzümüz biliyor musunuz?Neden duvarlar geliyor üstümüze?Neden ağaçlar ağıt yakar gibi bugünlerde?Çünkü lanetlendi Dünya.

 

Ne verimli topraklar kaldı,Ne de çamurlu eller ayaklar,Tek bildiğimiz beton yığınlar.Ağrıyor Dünya’nın şakakları.

<

Eğer ne istediğinizi azıcık da olsa biliyorsanız hayat sizi oraya doğru götürüyor ve gayretini de veriyor hiç merak etmeyin. Sadece inanın; kendinize, hayata, evrene. İnanmak başarmanın yarısıymış. Bir de şu konu var: Hayatı kendinize zindan etmeyin. Zaten ne kadar süreliğine buradayız bilmiyoruz. E

Merhaba,
Birkaç gündür Muğla’ya bağlı Ortaca ilçesinin Sarıgerme adlı bir tatil yerindeyim . Küçük, şirin bir köy. İnsanları çok kibar ve yardımsever. Gelelim tatilin bende bıraktığı etkiye: hani kendinizi denize bıraktığınızda suyun üstünde kalmak için hiçbir çaba harcamanıza gerek kalmaz, sadece

Ne kadar küçüğüz farkında olsaydıkBöbürlenir miydik bu kadar,Hayatımızla,Bedenimizle?Evrenin sonsuzluğunda bir yerimiz olmadığını bilseydikKırar mıydık bu kadar,Kalpleri,Bedenleri?Hiçlikte dolaşan milyonlarca ruhtan biri olduğumuzu öğrenseydikÖnemli olur muydu bu kadar,Paralar,Arabalar?Sanmam fakat

Belki bugün biraz mutsuz hissediyorsun. Belki olması gerekenden geç uyandın, günü tükettiğini düşündün. Belki bugüne yalnız uyandın. Ve daha birçok olumsuzluk oldu. Hemen umutsuzluğa kapılma. Uyanık olduğun sürece yapılması gerekenler için her zaman süre vardır. Biz insanlar yapımız gereği olumsuz d

bir lunapark,biraz dönme dolap ve çarpışıyor arabalarağlayan çocuklarkahkahalarla yaşıyorlar

 

sevgilisi terk etti bir genci,ve bir çocuk hızlı trene binemedibinseydi ölecekti gerçibunu kimse bilemedi

 

yol kenarında durdu arabalarmin

Merhaba, Bir yazın daha sonuna geldik sayılır. Bu yaz diğer yazlardan biraz daha farklı ve güzeldi. Hayatımda olumlu değişiklikler oldu. Ve her yaz olduğu gibi bu da büyüdüğümü hissettiğim bir yazdı. Farklı denizler gördüm, farklı insanlarla tanıştım, farklı ağaçlara dokundum, farklı müzikler dinled

İnsanı nedir kaçmaya iten?Belki ayrılık, belki sorumlulukBelki yalnızlık, belki kalabalık.Peki kaçınca düzelir mi bir şeyler?Uzaklaşınca biter mi tüm sıkıntılar?İnanır mısın hiçbir şeyin iyi olmayacağına?Yoksa onlar gibi Pollyanna mısın?Sanmam kaçınca yaraları

Hiç hayallerinizi absürt bulanlar oldu mu? Hedeflerinizi küçümseyen insanlar, hayallerinize bir ütopya gibi davrananlar, illaki olmuştur. Bu konuda yalnız olmadığımı biliyorum. Hedefiniz hakkında en ufak fikri olmayan insanlar bile her türlü yorum yapma hakkını kendilerinde görür. Hedefinize giden y

Ne oluyor bana?Niçin arıyor gözlerim seni?ve niçin seni görme arzusu?Zaman geçtikçe bağlanacak mıyım sana?Ve aklıma gelince yüzüme yansıyacak mı tebessüm,Kalbim çarpacak mı hızla?Seni her gördüğümde titreyecek mi vücudum?Peki ya kalbime dokunursa kalbin,Ağlayacak mıyız bu hikayenin sonunda?Bir bakış

Bugün biraz ‘normal’ kelimesine değineceğim. TDK’ye göre akla ilk gelen ‘‘alışılmış olan, olağan’’ anlamıdır. Yani bir durum sürekli tekrar ediyorsa ve buna alışkınsanız sizin normaliniz odur. Sizin alışkanlığınız olan şey bir başkasının alışkanlığı olmayabilir. Bu durumda onun normali sizin için an

Gün geldi gülmek zorunda kaldın,Gün geldi gözünden aktı göz yaşları.Gün geldi yastığında boğuldu saçların,Gün geldi duyulmadı bedeninin çığlıkları.Tutunacak bir ip ararken gözlerin,Bir anda unutuverdi beynin.Etrafında vardı sevdiklerin,Bir anda aklına getirdi kalbin.Gün geldi sen onları fark etmedin

Ey mavi gözlü asalet!Sayende yurdumuzu terk etti esaret.Görmedi hiçbir göz senin gibi cesaretli birini,Hissetmedi hiçbir kalp senden başka birinin sevgisini.Ölmek denmez ona ey sevgili Atam!Yalnızca bedenindir toprağın altında yatan.Biz yürüteceğiz fikirlerini,Ve takip edeceğiz yurdumuzu aydınlatan

Evet, senden bahsediyorum. Bu kelime sende ne çağrıştırıyor? Biraz da olsa kendine dönüyor musun yoksa senin için yalnızca bir kelimeden mi ibaret? Bugünkü konumuz sensin. Aslında yaşam boyu konumuz sensin. Şu sorudan başlayalım; kendin için ne ifade ediyorsun? Başka biri olsan kendinle arkadaş olur

Keşke hep çocuk kalsaydımelleri saçlarımda anneminkucağında yatarkenhuzurlu bir uykuya dalsaydımKeşke hep o hayali yerdehayali arkadaşlarımlave bebeklerimle oynasaydımKeşke hep çocuk kalıpkendi kendime konuşsaydımçığlıklarım sadece kâbuslardanrüyalarım şekerlerden olsaydıKeşke minicik ellerimleçamur

Gözlerinle göremesen deEllerinle dokunamasan daKalbinde bir yerlerdeUmut hep var.Olur da kapılırsan yalnızlığa,Gözlerin kimseyi görmüyorsa etrafta,Aç pencereni ve sarıl doğaya.Umut hep var.Bazen dünyaya gözlerini yeni açan bir bebekte,Bazen gökyüzünün sonsuz sayıdaki renklerinde,Bazen ruhunun derinl

işte hayatımbir ormandayımakıp giderken zamanbir kararın ortasındayımyolculuklar iyi hoşdönecek yerin yoksa hayat boşatladığın zaman atınadurma, dört nala koşormanın bir köşesindebir bankın en ücra köşesindeyaşamım geçiyor gözümün önündenbir film şeridindekararım ne olacak acaba?belki bir ev, bir ar

İsterseniz 20 yıldır bu hayatta olun isterseniz 50 yıldır yine de zaman zaman ellerinizin bomboş kaldığını hissedebilirsiniz. Bazen çok emek verdiğiniz bir şeyin istediğiniz gibi sonuçlanmadığını görürsünüz; bazen asla olmak istemediğiniz yerde olduğunuzu fark edersiniz, bazen ellerinizin boşluğunda

Ellerini başının arasına aldı. Hayatının artık bittiğini düşünüyordu. Yoksa hiç başlamamış mıydı? Kafasını gökyüzüne doğru kaldırdı. Kuşları kıskandı o an. Kuşlar ne kadar özgürdü. Sorumlulukları yoktu, ilişkileri yoktu, arkadaşlıkları yoktu... En azından Mavi böyle düşünüyordu. Hâlbuki kuşların da